Ennéade, livre, chap.
[2, 2, 3]	κινεῖται πρὸς τὸ ἀγαθὸν καὶ	σείει	ὡς πέφυκεν ἐκεῖ τοπικῶς τὸ
[2, 2, 1]	κινήσει; Εἰ οὖν μὴ κύκλῳ,	σκεδασθήσεται	ἐπ´ εὐθύ· δεῖ ἄρα κύκλῳ.
[2, 2, 1]	ἐστι καὶ πρὸς αὐτήν; Ἢ	σπεύδει	ἰέναι; ἢ ἔστιν ἐν αὐτῇ
[2, 2, 2]	διὰ τί γὰρ ἂν καὶ	σταίη	ἡντινοῦν κίνησιν τῆς ψυχῆς κινουμένης;
[2, 2, 1]	μηκέτι φέρειν, ἀλλ´ ἐνηνοχέναι, τουτέστι	στῆναι	μᾶλλον ποιῆσαι καὶ μὴ ἀεὶ
[2, 2, 1]	οὔσης μόνον, οὗ ἕκαστον μένει,	στήσεται.	Εἰ οὖν μὴ ἐκεῖ μόνον
[2, 2, 1]	ἀεὶ κύκλῳ. Ἢ καὶ αὐτὴ	στήσεται	ἤ, εἰ κινεῖται, οὔτι γε
[2, 2, 1]	κύκλῳ, ἀλλ´ εἰ ἄρα, κατὰ	συμβεβηκός.	Ποία οὖν τις; Εἰς αὑτὴν
[2, 2, 1]	οὐ συνεχεῖ οὖσα; ἢ φερομένη	συμφέρει;	Ἀλλ´ ἔδει συμφέρουσαν μηκέτι φέρειν,
[2, 2, 3]	ὂν πανταχοῦ πρὸς τὸ πανταχοῦ	συμφέρεται.	Ὁ δὲ νοῦς οὕτω κινεῖται·
[2, 2, 1]	ἢ φερομένη συμφέρει; Ἀλλ´ ἔδει	συμφέρουσαν	μηκέτι φέρειν, ἀλλ´ ἐνηνοχέναι, τουτέστι
[2, 2, 1]	Ποία οὖν τις; Εἰς αὑτὴν	συναισθητικὴ	καὶ συννοητικὴ καὶ ζωτικὴ καὶ
[2, 2, 2]	ὁ θεὸς ἐν πᾶσι, τὴν	συνεῖναι	βουλομένην ψυχὴν περὶ αὐτὸν δεῖ
[2, 2, 2]	εὔτροχον· γεηρὸν γάρ· ἐκεῖ δὲ	συνέπεται	λεπτὸν καὶ εὐκίνητον· διὰ τί
[2, 2, 1]	ἢ ἔστιν ἐν αὐτῇ οὐ	συνεχεῖ	οὖσα; ἢ φερομένη συμφέρει; Ἀλλ´
[2, 2, 1]	πρὸς τὸ κέντρον, οὐ τῇ	συνιζήσει	ἀπολεῖ γὰρ τὸν κύκλον ἀλλ´
[2, 2, 3]	ἀνέδραμε. Κύκλῳ οὖν ἐκείνης περιεχούσης	συννεύουσα	ἐπιστρέφεται πρὸς αὐτήν, ἡ δὲ
[2, 2, 1]	δὲ ἔχοντι σώματι. Οὕτω γὰρ	συννεύσει	πρὸς τὸ κέντρον, οὐ τῇ
[2, 2, 1]	τις; Εἰς αὑτὴν συναισθητικὴ καὶ	συννοητικὴ	καὶ ζωτικὴ καὶ οὐδαμοῦ ἔξω
[2, 2, 3]	μορίου κἂν ὁπωσοῦν κινηθέντος ἐν	σφαίρᾳ,	εἰ μόνον κινοῖτο, ἔσεισεν ἐν
[2, 2, 3]	ἐν ᾧ ἐστι καὶ τῇ	σφαίρᾳ	κίνησις γίνεται. Καὶ γὰρ ἐπὶ
[2, 2, 3]	πρὸς τὸ ἄνω ἐν ταῖς	σφαίραις	ἑαυτὴν ἔχει ἐποχουμένη καὶ τῇ
[2, 2, 3]	παντὶ ὅσον αὐτῆς εἰς τὰς	σφαίρας	ἀνέδραμε. Κύκλῳ οὖν ἐκείνης περιεχούσης
[2, 2, 2]	μόνον τὴν μετὰ τοῦ ὅλου	σφαιρικὴν	κίνησιν, ἀλλὰ καὶ ἑκάστῳ δίδωσι
[2, 2, 2]	μόνως ἐστὶ μέσον σώματος καὶ	σφαιρικοῦ·	ὡς γὰρ ἐκεῖνο περὶ αὐτό,
[2, 2, 2]	ἄλλα αἱ ὁρμαὶ καὶ τὸ	σφαιροειδὲς	ἡμῶν οὐκ εὔτροχον· γεηρὸν γάρ·
[2, 2, 1]	ὡς ψυχὴ μόνον, ἀλλ´ ὡς	σῶμα	ἔμψυχον καὶ ὡς ζῷον· ὥστε
[2, 2, 3]	δὲ ἐπιστροφὴ αὐτῆς περιάγει τὸ	σῶμα,	ἐν ᾧ ἐμπέπλεκται. Ἑκάστου γὰρ
[2, 2, 1]	μένοι, οὐδὲ σώσει τὰ ἔνδον	σῶμα	ἔχον· καὶ γὰρ σώματος ζωὴ
[2, 2, 3]	ὡς πέφυκεν ἐκεῖ τοπικῶς τὸ	σῶμα.	Ἥ τε αἰσθητικὴ ἀπὸ τοῦ
[2, 2, 2]	τί οὖν οὐ καὶ τὰ	σώματα	ἡμῶν οὕτως; Ὅτι τὸ εὐθύπορον
[2, 2, 1]	καὶ κατὰ φύσιν δὲ ἔχοντι	σώματι.	Οὕτω γὰρ συννεύσει πρὸς τὸ
[2, 2, 1]	ζῷον· ὥστε εἶναι μικτὴν ἐκ	σωματικῆς	καὶ ψυχικῆς, τοῦ μὲν σώματος
[2, 2, 2]	οὗ ἡ ἄλλη, τοπικῶς δὲ	σώματος.	Ἀνάλογον οὖν δεῖ τὸ μέσον·
[2, 2, 1]	σωματικῆς καὶ ψυχικῆς, τοῦ μὲν	σώματος	εὐθὺ φερομένου φύσει, τῆς δὲ
[2, 2, 1]	ἔνδον σῶμα ἔχον· καὶ γὰρ	σώματος	ζωὴ κίνησις. Εἰ οὖν καὶ
[2, 2, 3]	καὶ τῷ φανέντι ἀγαθῷ, τοῦ	σώματος	ἡ κίνησις καὶ τοπικὴ γίνεται.
[2, 2, 1]	τε καὶ μένοντος. Εἰ δὲ	σώματος	ἡ κύκλῳ λέγοιτο, πῶς παντὸς
[2, 2, 2]	εἶναι, ὃ μόνως ἐστὶ μέσον	σώματος	καὶ σφαιρικοῦ· ὡς γὰρ ἐκεῖνο
[2, 2, 2]	κύκλῳ· μέσον δὲ οὐχ ὡσαύτως	σώματος	καὶ φύσεως ψυχῆς ληπτέον, ἀλλ´
[2, 2, 1]	τίνος ἡ κίνησις, ψυχῆς ἢ	σώματος;	Τί οὖν ὅτι ψυχὴ ἐν
[2, 2, 3]	γίνεται. Καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν	σωμάτων	τῶν ἡμετέρων τῆς ψυχῆς ἄλλως
[2, 2, 1]	δὲ ζωτικῶς, εἰ μένοι, οὐδὲ	σώσει	τὰ ἔνδον σῶμα ἔχον· καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/04/2010