Ennéade, livre, chap. |
[3, 6, 1] |
παθητικὸν
δὲ
λεγόμενον
αὐτῆς
ἔδει
|
ἰδεῖν |
καὶ
ἐπισκέψασθαι,
πότερα
καὶ
τοῦτο |
[3, 6, 7] |
αὑτὸ
καὶ
φεῦγον
τὸ
βουλόμενον
|
ἰδεῖν, |
καὶ
ὅταν
τις
μὴ
ἴδῃ |
[3, 6, 7] |
ἰδεῖν,
καὶ
ὅταν
τις
μὴ
|
ἴδῃ |
γιγνόμενον,
ἀτενίσαντι
δὲ
οὐχ
ὁρώμενον, |
[3, 6, 6] |
λεγομένων
παθημάτων
μᾶλλον
ἄν
τις
|
ἴδοι |
τὸ
μᾶλλον
σῶμα
μᾶλλον
παθητὸν |
[3, 6, 7] |
ὡς
ἐν
κατόπτρῳ
τὸ
ἀλλαχοῦ
|
ἱδρυμένον |
ἀλλαχοῦ
φανταζόμενον·
καὶ
πιμπλάμενον,
ὡς |
[3, 6, 3] |
ζωὴ
οὐκ
ἐξιστᾶσα.
Κεφάλαιον
δὲ
|
ἱκανόν· |
εἰ
τὰς
ἐνεργείας
καὶ
τὰς |
[3, 6, 19] |
λαβόντες
καὶ
ὄνομα
τοῦτο
θέμενοι,
|
ἵνα |
δηλοῖεν
ὃ
βούλονται,
τὸ
πρὸς |
[3, 6, 13] |
αὐτὴν
μένειν
καὶ
ἐξιόντων
ἀπαθῆ,
|
ἵνα |
καὶ
εἰσίῃ
τι
ἀεὶ
εἰς |
[3, 6, 14] |
καὶ
ἀπατηθὲν
τῇ
οὐ
λήψει,
|
ἵνα |
μένῃ
ἡ
πενία
καὶ
ἀεὶ |
[3, 6, 14] |
τὰ
δὲ
καὶ
πληροῦντες
ὕδατος,
|
ἵνα |
μὴ
διέλθῃ
κωλυομένη
ὑπὸ
τοῦ |
[3, 6, 3] |
σῶμα
ἐκείνης
τοῦτο
οἷον
σχούσης,
|
ἵνα |
μὴ
τοῖς
ὀνόμασι
πλανώμεθα,
ὑπὸ |
[3, 6, 6] |
Τελέως
δὲ
ὂν
οὐδενὸς
δεῖται
|
ἵνα |
σῴζοιτο
καὶ
ᾖ,
ἀλλὰ
καὶ |
[3, 6, 18] |
ποιήσειε
ταύτῃ
τῇ
δυνάμει;
Οὐχ
|
ἵππον, |
οὐ
βοῦν·
ταῦτα
γὰρ
ἄλλοι |
[3, 6, 16] |
δέ
τις
λέγοι
ὡς
ὁ
|
ἵππος |
ἐπὶ
μεγάλου
τινὸς
ὄγκου
καὶ |
[3, 6, 16] |
τὸ
γενόμενον
μέγα
ἄνθρωπος
καὶ
|
ἵππος |
καὶ
μετὰ
τοῦ
ἵππου
τὸ |
[3, 6, 16] |
τοῦ
ἵππου
τὸ
μέγα
τοῦ
|
ἵππου |
ἐπελθόν,
ἀπελθόντος
τοῦ
ἵππου
καὶ |
[3, 6, 17] |
μετὰ
τό
τι
μέγα,
οἷον
|
ἵππου |
καὶ
ὁτουοῦν
ἄλλου,
καὶ
τὸ |
[3, 6, 16] |
τοῦ
ἵππου
ἐπελθόν,
ἀπελθόντος
τοῦ
|
ἵππου |
καὶ
τὸ
μέγα
αὐτοῦ
ἀπέρχεται. |
[3, 6, 16] |
μέγα,
φήσομεν
μὴ
τὸ
τοῦ
|
ἵππου |
μέγα,
ἀλλὰ
τὸ
τοῦ
ὄγκου |
[3, 6, 16] |
καὶ
ἵππος
καὶ
μετὰ
τοῦ
|
ἵππου |
τὸ
μέγα
τοῦ
ἵππου
ἐπελθόν, |
[3, 6, 18] |
ἠνείχετο
ἐν
σμικρῷ
ὄγκῳ
{τὸ}
|
ἴσον |
ἔτι
τὸ
τοῦ
μεγάλου
εἴδωλον |
[3, 6, 14] |
πρὸς
ἥλιον
πῦρ
ζητοῦντες
λαβεῖν
|
ἱστᾶσι |
λεῖα,
τὰ
δὲ
καὶ
πληροῦντες |
[3, 6, 13] |
μὴ
τὸ
αὐτὸ
εἶδος
ἀεὶ
|
ἴσχειν |
ἑκάστην
ὕλην
ζητητέον
τὴν
αἰτίαν, |
[3, 6, 4] |
ὅταν
δοξάσας
τις
μέλλειν
τελευτᾶν
|
ἴσχῃ |
φόβον,
ἢ
οἰηθεὶς
ἀγαθὸν
αὐτῷ |
[3, 6, 5] |
καθαρῶν
ᾖ
σαρκῶν,
ἀλλ´
ᾖ
|
ἰσχνὸν |
τὸ
ἐν
ᾧ,
ὡς
ἐπ´ |
[3, 6, 5] |
εὖ,
μὴ
γιγνομένου
δὲ
ἀπαθῶς
|
ἰσχούσης |
τοῦ
αἰτίου
τοῦ
πάθους
τοῦ |
[3, 6, 7] |
δυνάμενον·
οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ
τοῦτο
|
ἰσχύει |
ἅτε
μὴ
ἰσχὺν
παρὰ
νοῦ |
[3, 6, 7] |
οὐδὲ
τοῦτο
ἰσχύει
ἅτε
μὴ
|
ἰσχὺν |
παρὰ
νοῦ
λαβόν,
ἀλλ´
ἐν |
[3, 6, 6] |
ἄλληλα·
ἀσθενὲς
δὲ
ἀσθενεῖ
προσπῖπτον
|
ἰσχυρόν |
ἐστι
πρὸς
ἐκεῖνο
καὶ
μὴ |
[3, 6, 11] |
ἀλλ´
ἕτερος
τρόπος
οἷον
δοκεῖν.
|
Ἴσως |
δὲ
καὶ
τοῦτον
τὸν
τρόπον |
[3, 6, 9] |
ἐπίπεδον,
οἶμαι.
Ἀλλὰ
τὸ
ὑποκείμενον
|
ἴσως |
σῶμα;
Καίτοι
ὑπὸ
χρώματος
τί |
[3, 6, 18] |
ἐκ
τοῦ
ἐκεῖ
λόγου
ἤδη
|
ἴχνος |
ἔχει
τοῦ
μέλλοντος
γενήσεσθαι·
οἷον |
[3, 6, 18] |
τι
ἔχουσαν
εἶδος
οὐδέ
τι
|
ἴχνος |
τοῦ
μεγάλου,
ἀλλ´
οὐδὲ
οὐδενός |