Chapitre |
[6] |
μήτ´
ἀσχολίας
πολλῆς
προσούσης;
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
|
Η
|
Τίς
αἰτία
βουλίμου
Θυσία
τις |
[6] |
αἱ
μὲν
γὰρ
τῶν
ποθέντων
|
ἢ |
βρωθέντων
ἡδοναὶ
τὴν
ἀνάμνησιν
ἀνελεύθερον
|
[6] |
μὲν
οὖν
λιμὸν
ἐδόκει
μέγαν
|
ἢ |
δημόσιον
ἀποσημαίνειν,
καὶ
μάλιστα
παρ´ |
[6] |
μαινόμενος·
ἀλλ´
ὅταν
ἐλλεβόρῳ
χρησάμενος
|
ἢ |
διαίτῃ
καταστῇ,
τὸ
μὲν
σφοδρὸν
|
[6] |
καὶ
ὄνοι,
καὶ
μάλισθ´
ὅταν
|
{ἢ} |
ἰσχάδας
ἢ
μῆλα
κομίζωσιν.
ὃ |
[6] |
εἰς
τὸν
ἄρτον,
οὐδὲν
ἕτερον
|
ἢ |
κάθαρσις
οὖσα,
θέασαι
μεθ´
ὅσης |
[6] |
καὶ
τῆς
ἀναπνοῆς
ἀρχάς,
ἀψυχίαν
|
{ἢ} |
καὶ
ἀσθένειαν.
Ὅπερ
οὖν
εἰκός, |
[6] |
τῶν
ἀποσίτων,
ἐλαίαν
ἁλμάδα
λαμβάνοντες
|
ἢ
|
κάππαριν,
γευσάμενοι
ταχέως
ἀνέλαβον
καὶ |
[6] |
σώματος.
οἱ
μὲν
οὖν
πυρέττοντες
|
ἢ |
καυματιζόμενοι
συνεχῶς
ἀλλάττουσι
τὰ
ἱμάτια |
[6] |
δ´
ἐξ
αὐτοῦ
πινόμενον
εὐρῶτος
|
ἢ |
κηλίδων
ἀναπεπλῆσθαι;
καὶ
τί
δεῖ |
[6] |
οἶνον
οἱ
μὲν
ἀλόαις
χρωτίζοντες
|
ἢ |
κινναμώμοις
καὶ
κρόκοις
ἐφηδύνοντες
ὥσπερ
|
[6] |
ἄλλως
ἐξίτηλον,
ὥσπερ
ὀσμὴν
ἕωλον
|
ἢ
|
κνῖσαν
ἐναπολειπομένην,
προβλημάτων
δὲ
καὶ |
[6] |
τῶν
ἐν
ἡμῖν
ἢ
μόνον
|
ἢ |
μάλιστα
δεῖται
τροφῆς
τὸ
θερμόν· |
[6] |
καὶ
μάλισθ´
ὅταν
{ἢ}
ἰσχάδας
|
ἢ |
μῆλα
κομίζωσιν.
ὃ
δὲ
θαυμασιώτατόν
|
[6] |
παροῦσιν,
ὅτι
τῶν
ἐν
ἡμῖν
|
ἢ |
μόνον
ἢ
μάλιστα
δεῖται
τροφῆς |
[6] |
ἐπιστρέφουσαι
καὶ
πυκνοῦσαι
τὸν
στόμαχον
|
ἢ |
πάλιν
ἀνοίγουσαι
καὶ
χαλῶσαι
δεκτικήν |
[6] |
δ´
οἱ
πυρέττοντες,
ἐνδόσεως
γενομένης
|
ἢ |
παντάπασι
τοῦ
πυρετοῦ
λωφήσαντος,
ἅμα
|
[6] |
προσεῖπεν·
τὰ
γὰρ
ὑπὸ
ξηρότητος
|
ἢ |
πάχους
ἀργὰ
καὶ
βαρέα
μιγνύμενον |
[6] |
Ἄλογον
γὰρ
ἐφαίνετο
διψῆν
μᾶλλον
|
ἢ |
πεινῆν
τοὺς
ἐκνηστεύσαντας·
ἡ
γὰρ |
[6] |
τὸ
περὶ
τοῦ
διψῆν
μᾶλλον
|
ἢ |
πεινῆν
τοὺς
νηστεύοντας.
Ἄλογον
γὰρ |
[6] |
ἣν
οἱ
νηστεύοντες
διψῶσι
μᾶλλον
|
ἢ |
πεινῶσιν
Ἕκτον
οὖν
τοῦτό
σοι |
[6] |
γὰρ
οὐχ
ὁρῶ
περὶ
πόρους
|
{ἢ |
πόρων}
διαφορὰς
ἄλλας
κατὰ
πάθος |
[6] |
ποιεῖ
τὸ
πεινῆν
καὶ
διψῆν
|
ἢ |
πόρων
μετασχηματισμός
Λεχθέντων
δὲ
τούτων |
[6] |
ἀραίωσιν
κατηγορεῖ
μᾶλλον
καὶ
ῥύσιν
|
ἢ |
πύκνωσιν
τοῦ
σώματος.
ἀραιοῦνται
δὲ
|
[6] |
ἀποκόψαντες,
ἀλλὰ
μᾶλλον
ὥσπερ
ἰὸν
|
ἢ |
ῥύπον
ἀποκαθάραντες
προσφερόμεθα,
τί
πλημμελοῦμεν; |
[6] |
οἴνου
τὸ
τρυγῶδες
ὡς
κρίμνον
|
ἢ |
σκύβαλον
ἡ
διήθησις
ἐξαιρεῖ,
μήτε |
[6] |
μετασχηματισμὸς
οὗτος,
ᾧ
τὸ
πεινῆν
|
ἢ |
τὸ
διψῆν
ἐγγίνεται,
ποῖός
τίς
|
[6] |
πανταχόθεν
ὥστε
λάμπειν
καὶ
περιστίλβειν;
|
ἢ |
τὸ
μὲν
ἔκπωμ´
ἔδει
μὴ |
[6] |
πόρων}
διαφορὰς
ἄλλας
κατὰ
πάθος
|
ἢ |
τὸ
συμπίπτειν
καὶ
τὸ
διίστασθαι· |
[6] |
μὴν
περὶ
τῶν
χαλίκων‘
ἔφην
|
ἢ |
τῶν
ἀκμόνων,
οὓς
ἐμβάλλοντες
εἰς |
[6] |
λεπτότερα
τῶν
ὑδάτων
περιψύχεσθαι
μᾶλλον
|
{ἢ} |
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ·
κρατεῖται
γὰρ |
[6] |
τί
μᾶλλον,
εἰ
θάλπει,
θερμὴν
|
ἢ |
ψυχρὰν
ἀπὸ
τοῦ
περιψύχειν
λεκτέον; |
[6] |
τῶν
λαληθέντων.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Α
Τίς
|
ἡ |
αἰτία,
δι´
ἣν
οἱ
νηστεύοντες |
[6] |
ὄντα
λιμόν,
ὀνομάζομεν.
ἐδόκει
δ´
|
ἡ |
βούβρωστις
ἕτερον
εἶναι·
τὸ
δὲ |
[6] |
δεῖν
περὶ
τοῦ
ἀέρος
διαπορεῖν·
|
ἡ |
γὰρ
αἴσθησις
λέγει
ὅτι
ψυχρός |
[6] |
τί
δεῖ
τὰ
ἄλλα
λέγειν;
|
ἡ |
γὰρ
αὐτοῦ
τοῦ
πυροῦ
διαπόνησις |
[6] |
μᾶλλον
ἢ
πεινῆν
τοὺς
ἐκνηστεύσαντας·
|
ἡ |
γὰρ
ἔνδεια
τῆς
ξηρᾶς
τροφῆς |
[6] |
πεῖνα,
μηνύει
τὸ
τῶν
ὑποζυγίων·
|
ἡ |
γὰρ
τῶν
ἰσχάδων
ἀποφορὰ
καὶ |
[6] |
πάλιν
ἀναγκαίως
τὸ
ποτὸν
ἀνίησιν·
|
ἡ |
γὰρ
ὑγρότης
τὰ
ὑπόντα
σιτία |
[6] |
ἡμέτερα
σώματα
λουσαμένων
περιψύχεται
μᾶλλον·
|
ἡ |
γὰρ
ὑπὸ
τῆς
θερμότητος
ἄνεσις |
[6] |
σύντονον
οἴχεται
καὶ
γέγονεν
ἐξίτηλον,
|
ἡ |
δ´
ἀληθινὴ
δύναμις
καὶ
σωφροσύνη |
[6] |
μὲν
δίψαν
ἡ
τούτων
κένωσις,
|
ἡ |
δ´
ἐκείνων
τὴν
πεῖναν.
ὅθεν, |
[6] |
σύμφυτον
ἔχοντα
ῥώμην
καὶ
δύναμιν.
|
ἡ |
δὲ
τοιαύτη
κάθαρσις
αὐτοῦ
πρῶτον |
[6] |
τρυγῶδες
ὡς
κρίμνον
ἢ
σκύβαλον
|
ἡ
|
διήθησις
ἐξαιρεῖ,
μήτε
δαπάνης
τινὸς |
[6] |
δὲ
πλείστην
αἰτίαν
καὶ
δύναμιν
|
ἡ |
δριμύτης
εἶχεν·
τὸ
γὰρ
φυτὸν
|
[6] |
δ´
αὐτοῦ
τῆς
ὑγρότητος
τεκμήριον
|
ἡ |
ἐπὶ
πλεῖστον
ἐξ
ὀλιγίστου
διανομὴ |
[6] |
τῷ
σώματι·
οὕτω
δὴ
καὶ
|
ἡ |
κάθαρσις
τοῦ
οἴνου
τὸ
πληκτικὸν |
[6] |
τὴν
μὲν
τροφὴν
τοῦ
σώματος
|
ἡ
|
κίνησις
εἰς
τὸ
θερμὸν
ὀξέως |
[6] |
τῷ
ἐλαίῳ
συμβέβηκεν.
Πρῶτον
μὲν
|
ἡ |
λειότης
αὐτοῦ
τὴν
ὁμαλότητα
τῶν
|
[6] |
χαλεπὸν
ἤδη
τὴν
αἰτίαν
συνιδεῖν.
|
ἡ |
μὲν
γὰρ
δίψα
τοῖς
φαγοῦσιν
|
[6] |
τοῖς
κατὰ
φύσιν
ὑγροῖς,
ὧν
|
ἡ |
ὄρεξίς
ἐστι,
καὶ
οὐ
δίδωσιν |
[6] |
(ὑδρευομένοις
τὸ
πρόσφορον·
ἡμᾶς
δ´
|
ἡ |
ὄρεξις
ζητεῖν
διδάσκει
καὶ
διώκειν |
[6] |
τοῦ
φυράματος
τὸ
τραχὺ
καὶ
|
ἡ |
πέψις
ἐξικμάζουσα
τὸ
ὑγρὸν
{καὶ} |
[6] |
δὲ
καὶ
ἱδρῶτας
ἐπήγαγεν·
ὅθεν
|
ἡ |
ποιοῦσα
διψῆν
ἔνδεια
λήγει
καὶ |
[6] |
πλασματῶδες
καὶ
ἀλλόκοτον.
αὕτη
γὰρ
|
ἡ |
πρὸς
τὸ
ὑγρὸν
ἀνάμιξις,
θρύπτουσα |
[6] |
τὴν
σύμφυτον
λιβάδα
τῆς
σαρκὸς
|
ἡ |
πύρωσις
διώκουσα
τὸ
νοτερόν·
γενομένης |
[6] |
καὶ
δριμὺ
καὶ
τμητικὸν
ἀφίησιν
|
ἡ |
συκῆ,
καὶ
τοῦτο
θρύπτει
καὶ |
[6] |
καπνῷ
δάκνει
μάλιστα
καὶ
κατακαυθέντος
|
ἡ |
τέφρα
ῥυπτικωτάτην
παρέχει
κονίαν.
ταὐτὰ |
[6] |
ἀπιέναι
τῆς
χιόνος.
ὅτι
δ´
|
ἡ |
τοῦ
πνεύματος
διάκρισις
ἐμποιεῖ
τὴν |
[6] |
καὶ
ἀπανθεῖ
τὸ
λευκὸν
ὅπερ
|
ἡ |
τοῦ
πνεύματος
πρὸς
τὸ
ὑγρὸν |
[6] |
ποιεῖ
δὲ
τὴν
μὲν
δίψαν
|
ἡ |
τούτων
κένωσις,
ἡ
δ´
ἐκείνων
|
[6] |
δ´
ἡλίῳ
ψύχειν
γέγονεν·
ὥσπερ
|
ἡ |
τραγικὴ
τροφὸς
ἐκείνη
τὰ
τῆς
|
[6] |
σιτίων
καὶ
τῶν
ἀλλοτρίων,
ἀλλ´
|
ἡ |
τρῖψις
ἐκθλίβουσα
τοῦ
φυράματος
τὸ |
[6] |
τοῦτο
τοῖς
παρὰ
Πλάτωνι
δειπνήσασιν,
|
ἡ |
τῶν
λαληθέντων
παρὰ
πότον
ἀναθεώρησις· |
[6] |
γὰρ
τῶν
ἰσχάδων
ἀποφορὰ
καὶ
|
ἡ |
τῶν
μήλων
ἔνδειαν
μὲν
οὐ |
[6] |
σφόδρα
πεινῶντες·
ἐνδυομένη
γὰρ
ἔξωθεν
|
ἡ |
ὑγρότης
εὐχυμότερα
ποιεῖ
καὶ
τροφιμώτερα |
[6] |
ὡς
ἀεὶ
τοῦ
ἀπολείποντος
ἀναπλήρωσιν
|
ἡ
|
φύσις
ἔχοι,
διατηροῦσα
τὴν
κρᾶσιν. |
[6] |
κενώσεως
μὲν
ἐφίεται
διὰ
πλήρωσιν
|
ἡ |
φύσις,
πληρώσεως
δ´
οὐ
διὰ |
[6] |
ἐστι
τῇ
αἰσθήσει·
τηκομένη
γὰρ
|
ἡ |
χιὼν
πνεῦμα
ποιεῖ.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ζ
|
[6] |
συκῆς
ἄπεισιν
ἰσχυρὸν
καὶ
σφοδρόν,
|
ἥ |
τ´
ὄσφρησις
ἐκμαρτυρεῖ
καὶ
τὸ |
[6] |
πλησιάζον,
ἀλλὰ
μόνον
τὸ
πῦρ.
|
ᾗ |
καὶ
τὰ
νέα
βρωτικώτερα
τῶν |
[6] |
ἀλλὰ
καὶ
κατατείνουσι
καὶ
παραμένουσιν.
|
ἤδη
|
δὲ
πολλοὶ
τῶν
ἀποσίτων,
ἐλαίαν |
[6] |
στόμαχον
ἐκλυομένων,
ἔθει
δ´
ἴσχυκεν
|
ἤδη |
καὶ
κατὰ
τῶν
ὁπωσοῦν
τοῦτο |
[6] |
ὑποκειμένων
δὲ
τούτων
οὐ
χαλεπὸν
|
ἤδη |
τὴν
αἰτίαν
συνιδεῖν.
ἡ
μὲν |
[6] |
γὰρ
ἐν
αὐτοῖς
καὶ
μικρὸν
|
ἤδη |
τὸ
θερμόν
ἐστιν.
ὥσπερ
ἐν |
[6] |
τῷ
κινεῖν
αὔξει
τὸ
θερμὸν
|
ἥδιον |
φαγεῖν
ποιεῖ
καὶ
προθυμότερον.
τροφὴ |
[6] |
γὰρ
τῶν
ποθέντων
ἢ
βρωθέντων
|
ἡδοναὶ |
τὴν
ἀνάμνησιν
ἀνελεύθερον
ἔχουσιν
καὶ |
[6] |
καίτοι,
εἰ
τὰ
σωματικὰ
τὰς
|
ἡδονὰς |
παρεῖχεν,
ἔδει
καὶ
Ξενοφῶντα
καὶ |
[6] |
ἐμφαίνει
καὶ
τρυφὴν
εἰς
τὸ
|
ἡδὺ |
καταναλίσκουσα
τὸ
χρήσιμον.
ὥσπερ
γὰρ |
[6] |
καὶ
τὸ
σιτίον
ἀλλ´
ὥσπερ
|
ἠθμοῖς |
καταρρεῖσθαι
καὶ
ἀποκρίνεσθαι
κομιδῇ
πλασματῶδες
|
[6] |
ζῴων,
ἃ
δὴ
καὶ
τροφῆς
|
ἥκιστα |
προσδεῖται
δι´
ἔνδειαν
θερμότητος·
αὐτόν |
[6] |
γεώδους
οὐσίας.
ἔτι
δὲ
κινούμενον
|
ἥκιστα |
ψοφεῖ
τῶν
ὑγρῶν·
ὑγρὸν
γάρ |
[6] |
ἐν
χειμῶνι
θερμαίνειν
ἐν
δ´
|
ἡλίῳ
|
ψύχειν
γέγονεν·
ὥσπερ
ἡ
τραγικὴ |
[6] |
πράγματι
τοὺς
συνόντας.
ἑστιῶντος
οὖν
|
ἡμᾶς |
Ἀριστίωνος,
τήν
τ´
ἄλλην
χορηγίαν |
[6] |
φησιν
Ἐμπεδοκλῆς
(ὑδρευομένοις
τὸ
πρόσφορον·
|
ἡμᾶς |
δ´
ἡ
ὄρεξις
ζητεῖν
διδάσκει |
[6] |
περιβάλλοντες·
καὶ
ὅσα
μὴ
παρ´
|
ἡμᾶς |
ἐστιν,
εὐχόμεθα
τὸν
θεὸν
διδόναι, |
[6] |
καταλιπόντες
οἴκαδε
πῦρ
κομίζουσιν,
οὕτως
|
ἡμᾶς |
ἐφ´
ἑτέροις
ἂν
ψέγοιτε
μᾶλλον
|
[6] |
ὑπὸ
τοῦ
σώματος.
ὥσπερ
οὖν
|
ἡμᾶς |
θερμαινόμενον
θερμαίνει
τὸ
ἱμάτιον,
οὕτως |
[6] |
Ῥηθέντων
δὲ
τούτων
ὁ
ἑστιῶν
|
ἡμᾶς |
καὶ
ταῦτ´
ἔφη
μετρίως
λέγεσθαι |
[6] |
εἰ
μὴ
διαφύγοι
ὁ
λόγος
|
ἡμᾶς· |
ὅρα
δ´
ὅμως.
πρῶτον
οὐ |
[6] |
μόνον,
Αἰθίοπες
δὲ
θάλπους
μόνον,
|
ἡμεῖς |
δ´
ἀμφοῖν.
ὥστε
τί
μᾶλλον, |
[6] |
εἰς
δὲ
τὴν
αἰτίαν
ἐπιχειρήσομεν
|
ἡμεῖς· |
ἔστι
γὰρ
μάλιστα
δυσθεώρητος.
πάνυ |
[6] |
καὶ
γαλήνην
ἔχοντος,
ἕπονται,
μεθ´
|
ἡμέραν |
{οὖν}
ὁ
Τιμόθεος
αἰσθόμενος
τῆς |
[6] |
οὐδ´
ἀναίμον´,
ἀλλὰ
μειλίχιον
καὶ
|
ἡμερίδην, |
ἀπὸ
τῆς
ὄψεως
αὐτῆς
πρῶτον. |
[6] |
ψυχρότερον·
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ
τὰ
|
ἡμέτερα |
σώματα
λουσαμένων
περιψύχεται
μᾶλλον·
ἡ |
[6] |
μᾶλλον
καὶ
νὴ
Δί´
εἴλιγγον.
|
Ἡμῖν |
δὲ
καὶ
ταῦτα
μετρίως
ἐδόκει |
[6] |
τοῖς
παροῦσιν,
ὅτι
τῶν
ἐν
|
ἡμῖν |
ἢ
μόνον
ἢ
μάλιστα
δεῖται |
[6] |
ἐλαφρὸς
καὶ
ἄνευ
ὀργῆς
ἀναμίγνυται
|
ἡμῖν, |
οἷον
Ὅμηρός
φησι
πίνειν
τοὺς |
[6] |
καὶ
γὰρ
ὁ
χιτὼν
ψυχρὸς
|
ἡμῖν |
προσπίπτει
τὸ
πρῶτον
ἐνδυσαμένοις
καὶ |
[6] |
ὑπ´
ἐνδείας
ἐγγίνεται
τὸ
πεινῆν
|
ἡμῖν· |
τὰ
γὰρ
τοιαῦτα
βρώματα
τὴν |
[6] |
δημόσιον
ἀποσημαίνειν,
καὶ
μάλιστα
παρ´
|
ἡμῖν |
τοῖς
Αἰολεῦσιν
ἀντὶ
τοῦ
β |
[6] |
πρὸς
σωτηρίαν
καὶ
διαμονὴν
ὑπάρχειν
|
ἡμῖν, |
ὥσπερ
ὄμμα,
τῶν
οἰκείων
τῷ |
[6] |
εἴωθε
καλεῖν·
οὐχ
ὡς
Ἀριστίων
|
ἡμῖν |
ὠχριῶντα
καὶ
χλωρὸν
ὑπὸ
τῆς |
[6] |
οἶνον
ἐνδιηθεῖν
Νίγρος
ὁ
πολίτης
|
ἡμῶν |
ἀπὸ
σχολῆς
ἀφῖκτο
συγγεγονὼς
ἐνδόξῳ |
[6] |
σκόπει
δὲ
καὶ
τὰ
παρ´
|
ἡμῶν‘ |
ἔφην,
εἰ
φαινομένας
ὑποθέσεις
λαμβάνομεν, |
[6] |
εἶτα
μέντοι
συναλεαίνει
τῆς
ἀφ´
|
ἡμῶν |
πιπλάμενα
θερμασίας
καὶ
ἅμα
μὲν |
[6] |
δεῖπνον
ἐκομίζετο
τοῦ
προσφάτου
ψυχρότερον.
|
ἦν |
δ´
ὁ
ξένος
φιλόλογος
ἐπιεικῶς, |
[6] |
ἰὼν
ἐκινδύνευσεν
ὑπὸ
τοῦ
πάθους·
|
ἦν |
δὲ
νιφετὸς
πολὺς
καὶ
τῶν |
[6] |
καὶ
μικρότησι
συμβαίνουσαν
εἰς
οὐδέν´
|
ἦν |
λόγον
ἁπλῶς
τιθεμένων
τὴν
φύσιν. |
[6] |
νοτίδος
ἀναπίμπλησι
λεπτῆς
καὶ
κρυσταλλοειδοῦς,
|
ἣν |
ἀπολείπει
τὸ
πνεῦμα
διὰ
τῶν |
[6] |
τοῦ
ὀνόματος,
ἔπειτα
τῆς
φωνῆς
|
ἣν |
ἐπιλέγουσι
τῷ
διωκομένῳ,
μάλιστα
δ´ |
[6] |
βουλίμου
Θυσία
τις
ἔστι
πάτριος,
|
ἣν |
ὁ
μὲν
ἄρχων
ἐπὶ
τῆς
|
[6] |
Α
Τίς
ἡ
αἰτία,
δι´
|
ἣν |
οἱ
νηστεύοντες
διψῶσι
μᾶλλον
ἢ |
[6] |
τροφῆς
εὐαρμοστίαν
περιειργάσαντο
περὶ
αὐτόν,
|
ἣν |
ὄρεξιν
καλοῦμεν.
Ἐδόκει
δή
μοι |
[6] |
ἐπιθυμῶ
μαθεῖν,
τίς
αἰτία
δι´
|
ἣν |
ὑπὸ
τῶν
θερμοτάτων
φυλάσσεται.
καὶ |
[6] |
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ι
Τίς
αἰτία,
δι´
|
ἣν |
ψαθυρὰ
γίνεται
ταχὺ
τὰ
ἐκ |
[6] |
λιποθυμοῦντος
οὖν
αὐτοῦ
καὶ
ἀπολιπόντος,
|
ἠναγκάσθησαν |
οἱ
στρατιῶται
προσδραμόντες
τοῖς
τείχεσιν
|
[6] |
γενόμενα
καὶ
δαπάνης,
λόγου
τινὸς
|
ἠξιώθη, |
τὰ
δὲ
φιλοσοφηθέντα
μετὰ
παιδιᾶς |
[6] |
δὲ
τὸ
ἔλαιον
ὑγρὸν
καλεῖ
|
Ἠπορήθη |
ποτὲ
καὶ
διὰ
τί
πολλῶν |
[6] |
αἰτίας
τοῦ
πάθους,
πρῶτον
μὲν
|
ἠπορήθη |
τὸ
μάλιστα
βουλιμιᾶν
τοὺς
διὰ |
[6] |
πάντων
συνεπληροῦμεν
λόγων.
Ἐπειδὴ
δ´
|
ἡπτόμεθα |
τῆς
αἰτίας
τοῦ
πάθους,
πρῶτον
|
[6] |
ὀψοποιήσας
καὶ
τὸν
ἄρτι
τῷ
|
Ἡρακλεῖ |
τεθυμένον
ἀλεκτρυόνα
παραθεὶς
ἁπαλὸν
ὥσπερ |
[6] |
ποιητὴς
ἐπιδείκνυσιν
ἐπὶ
τῆς
κοσμουμένης
|
Ἥρας, |
ἀμβροσίῃ
μὲν
πρῶτον
ἀπὸ
χροὸς |
[6] |
οἷον
Ὅμηρός
φησι
πίνειν
τοὺς
|
ἥρωας· |
αἴθοπα
γὰρ
οὐ
καλεῖ
τὸν |
[6] |
τὴν
κάθαρσιν
ὥσπερ
χολημεσίαν
δι´
|
ἧς |
τὸ
βαρὺ
καὶ
μεθυστικὸν
ἀφιεὶς |
[6] |
δεῖν
ἐγχεῖσθαι
διηθημένον,
ἀλλ´,
ὥσπερ
|
Ἡσίοδος |
ἐκέλευσεν,
ἀπὸ
τοῦ
πίθου
πίνεσθαι |
[6] |
τὴν
δύναμιν.
ἐὰν
μὲν
οὖν
|
ἡσυχάζῃ |
τις,
οὐ
πολλὴ
τοῦ
σώματος |
[6] |
ἄρα
συκῇ
προσδεθεὶς
ὁ
χαλεπώτατος
|
ἡσυχίαν |
ἄγει
καὶ
ψαύσεως
ἀνέχεται
καὶ |
[6] |
παροῦσαι,
καὶ
τοὺς
ἀπολειφθέντας
οὐχ
|
ἧττον |
ἑστιᾶν
παρέχουσι
τοῖς
αὐτοῖς,
ἀκούοντας
|