Chapitre |
[3] |
ἀντεξετάζειν
καὶ
ἀποφαίνεσθαι,
πότερος
ἡδίων
|
ἢ |
δεινότερος
εἰπεῖν,
ἐάσομεν.
(κακὴ"
γὰρ
|
[31] |
βίον
ἐξ
ὧν
ἡμεῖς
ἀνέγνωμεν
|
ἢ |
διηκούσαμεν.
|
[9] |
τῶν
Ἀθηναίων,
ἀναστὰς
μόνος
ἀντεῖπεν,
|
ἢ |
Λαμάχου
τοῦ
Σμυρναίου
γεγραφότος
ἐγκώμιον
|
[13] |
πρὸς
τὸ
ἥδιστον
ἢ
ῥᾷστον
|
ἢ |
λυσιτελέστατον
ἄγει
ποὺς
πολίτας,
ἀλλὰ |
[1] |
διαφέρειν
ἀδόξου
καὶ
ταπεινῆς
πατρίδος
|
ἢ |
μητρὸς
ἀμόρφου
καὶ
μικρᾶς
γενέσθαι. |
[31] |
κομιδῇ
φλυαροῦσι.
~(Μικρῷ
δὲ
πρόσθεν
|
ἢ |
παραβαλεῖν
ἡμᾶς
Ἀθήναζε
λέγεται
τὸ |
[22] |
ἄν
τις
ἐπάγοιτο
βελτίω
παρηγορίαν,
|
ἢ |
πατρίδος
εὐτυχούσης
ἐκ
τῶν
κοινῶν |
[8] |
ἀφροντιστεῖν
ὀλιγαρχικοῦ
καὶ
βίᾳ
μᾶλλον
|
ἢ |
πειθοῖ
προσέχοντος.
(τῆς
δὲ
πρὸς |
[19] |
~(Τύχη
δέ
τις
ἔοικε
δαιμόνιος
|
ἢ |
περιφορὰ
πραγμάτων,
εἰς
ἐκεῖνο
καιροῦ |
[13] |
ἐκτρεπομένου
καὶ
πλαγιάζοντος
ἢ
φωνὴν
|
ἢ |
πρᾶξιν,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀφ´
ἑνὸς |
[4] |
ἔνιοι
τῶν
ποιητῶν
ἀργᾶν
ὀνομάζουσιν·
|
ἢ |
πρὸς
τὸν
λόγον,
ὡς
ἀνιῶντα
|
[4] |
φασι
τῷ
Δημοσθένει
γενέσθαι
παρωνύμιον)
|
ἢ |
πρὸς
τὸν
τρόπον
ὡς
θηριώδη |
[13] |
πᾶσιν
οὐ
πρὸς
τὸ
ἥδιστον
|
ἢ |
ῥᾷστον
ἢ
λυσιτελέστατον
ἄγει
ποὺς |
[7] |
μοι
τῶν
Εὐριπίδου
τινὰ
ῥήσεων
|
ἢ |
Σοφοκλέους
ἐθελήσῃς
εἰπεῖν
ἀπὸ
στόματος. |
[11] |
ἀναβάσεσι
διαλεγόμενον
καὶ
λόγους
τινὰς
|
ἢ |
στίχους
ἅμα
τῷ
πνεύματι
πυκνουμένῳ |
[18] |
ὑπ´
ἐκείνου
τότε
τὰς
Θηβαίων
|
ἢ |
τὰς
Ἀθηναίων,
ἀγαπωμένου
παρ´
ἀμφοτέροις |
[3] |
διακριθῆναι,
πότερον
αὕτη
τοῖς
τρόποις
|
ἢ |
τοῖς
πράγμασιν
ἐκείνη
τοὺς
ἄνδρας |
[22] |
τηρεῖν
τὸ
ἀξίωμα,
πολὺ
μᾶλλον
|
ἢ |
τοὺς
ὑποκριτὰς
τῶν
βασιλικῶν
καὶ |
[15] |
προσεληλυθότος
αὐτοῦ·
δοκεῖ
γὰρ
δυεῖν
|
ἢ |
τριῶν
δέοντα
ἔτη
τριάκοντα
γεγονὼς |
[8] |
εἰρημένων
ὑφ´
ἑτέρου
πρὸς
ἑαυτὸν
|
ἢ |
ὑφ´
ἑαυτοῦ
πάλιν
πρὸς
ἄλλον. |
[13] |
εἰπεῖν
οἷον
ἐκτρεπομένου
καὶ
πλαγιάζοντος
|
ἢ |
φωνὴν
ἢ
πρᾶξιν,
ἀλλ´
ὥσπερ |
[11] |
ὗς
τὴν
Ἀθηνᾶν"
αὕτη"
εἶπεν
|
ἡ |
Ἀθηνᾶ
πρώην
ἐν
Κολλυτῷ
μοιχεύουσα |
[30] |
χρυσίον
ᾠήθησαν
εἶναι
τὸ
καταπινόμενον·
|
ἡ |
δ´
ὑπηρετοῦσα
παιδίσκη,
πυνθανομένων
τῶν |
[2] |
μὲν
ἡγούμεθα
καὶ
οὐκ
ἀτερπές·
|
ἡ |
δὲ
πρὸς
τοῦτο
μελέτη
καὶ
|
[16] |
μὲν
οὖν
ἕτεροι
διακρινοῦσι
μᾶλλον.
|
~(Ἡ |
δὲ
τοῦ
Δημοσθένους
πολιτεία
φανερὰ |
[18] |
Φωκικῶν
ἔτι
τραυμάτων
νεαρῶν
παραμενόντων·
|
ἡ |
δὲ
τοῦ
ῥήτορος
δύναμις,
ὥς |
[31] |
οὐ
πολὺν
ἀπολαύσαντα
μισουμένης
δόξης
|
ἡ |
Δημοσθένους
δίκη
κατήγαγεν
εἰς
Μακεδονίαν, |
[20] |
ἀναγκασθεὶς
ὑπ´
αὐτοῦ.
(διῖκτο
δ´
|
ἡ |
δόξα
μέχρι
τοῦ
Περσῶν
βασιλέως, |
[23] |
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν,
ἐξεκέκοπτο
μὲν
|
ἡ |
θρασύτης
τῶν
Ἀθηναίων,
καὶ
ὁ |
[28] |
Ἑλληνικῶν
πραγμάτων
συντριβέντων,
Μεταγειτνιῶνος
μὲν
|
ἡ |
περὶ
Κραννῶνα
μάχη
συνέπεσε,
Βοηδρομιῶνος |
[24] |
συντριβέντων.
(εἰσήχθη
δὲ
τότε
καὶ
|
ἡ |
περὶ
τοῦ
στεφάνου
γραφὴ
κατὰ |
[4] |
ἐν
εὐπορίᾳ
(μικρὸν
γὰρ
ἀπέλιπεν
|
ἡ |
σύμπασα
τίμησις
αὐτοῦ
τῆς
οὐσίας |
[10] |
ἀναβαίνοι,
λέγειν
πρὸς
τοὺς
συνήθεις·
|
ἡ |
τῶν
ἐμῶν
λόγων
κοπὶς
ἀνίσταται. |
[11] |
μὲν
γὰρ
εἰπόντος
ἐμὲ
Δημοσθένης;
|
ἡ |
ὗς
τὴν
Ἀθηνᾶν"
αὕτη"
εἶπεν |
[28] |
Βοηδρομιῶνος
δὲ
παρῆλθεν
εἰς
Μουνυχίαν
|
ἡ |
φρουρά,
Πυανεψιῶνος
δὲ
Δημοσθένης
ἀπέθανε |
[19] |
τοῦ
μέλλοντος
ἀναφαίνειν,
ἐν
οἷς
|
ἥ |
τε
Πυθία
δεινὰ
προὔφερε
μαντεύματα, |
[5] |
δημοσίους
συνήθειαν,
εὐπόρησε
χώρας
ἐν
|
ᾗ |
καθήμενος
ὁ
παῖς
ἀδήλως
ἀκροάσεται |
[30] |
δέκα
τοῦ
Πυανεψιῶνος
μηνός,
ἐν
|
ᾗ |
τὴν
σκυθρωποτάτην
τῶν
Θεσμοφορίων
ἡμέραν
|
[6] |
γενέσθαι
δολιχοδρόμων,
οὕτως
τῷ
Δημοσθένει
|
συνέβη |
τὸ
πρῶτον
ἐπανορθώσεως
ἕνεκα
τῶν |
[7] |
κατάγειον
μὲν
οἰκοδομῆσαι
μελετητήριον,
ὃ
|
δὴ |
διεσῴζετο
καὶ
καθ´
ἡμᾶς,
ἐνταῦθα |
[4] |
τὸν
μισθὸν
ἀποστερῆσαι.
(διά
τε
|
δὴ |
ταῦτα
τῶν
ἐμμελῶν
καὶ
προσηκόντων
|
[26] |
εἰπεῖν·
ὦ
δέσποινα
Πολιάς,
τί
|
δὴ |
τρισὶ
τοῖς
χαλεπωτάτοις
χαίρεις
θηρίοις, |
[8] |
προχείρου
συνεῖπεν,
ἐκεῖνος
δ´
οὐδέποτε
|
Δημάδῃ. |
~(Πόθεν
οὖν,
φαίη
τις
ἄν, |
[29] |
ἐπηγγέλλετο
διαλλαγὰς
πρὸς
τὸν
Ἀντίπατρον.
|
(ἤδη |
δὲ
συνῃσθημένος
ὁ
Δημοσθένης
ἐμπεφυκότος |
[12] |
Φιλιππικῶν
δημηγοριῶν.
(αἱ
μὲν
γὰρ
|
ἤδη |
διαπεπραγμένων
ἐκείνων
γεγόνασιν,
αἱ
δὲ |
[6] |
καὶ
δύναμιν,
ἐν
τοῖς
πολιτικοῖς
|
ἤδη |
καθάπερ
στεφανίταις
ἀγῶσι
πρωτεύειν
τῶν |
[6] |
δι´
ἀθυμίαν
Εὔνομος
ὁ
Θριάσιος
|
ἤδη |
πάνυ
γέρων
θεασάμενος
ἐπετίμησεν,
ὅτι |
[29] |
Ἀρχίαν
οὐκ
ἂν
φθάνοις"
εἶπεν
|
ἤδη |
τὸν
ἐκ
τῆς
τραγῳδίας
ὑποκρινόμενος |
[29] |
εἰπὼν
καὶ
κελεύσας
ὑπολαβεῖν
αὐτὸν
|
ἤδη |
τρέμοντα
καὶ
σφαλλόμενον,
ἅμα
τῷ |
[25] |
συνειδὼς
πονηρὰ
δι´
ἀσωτίαν,
κἀκεῖνον
|
ἤδη |
χαλεπὸν
ὄντα
τοῖς
φίλοις
δεδοικώς. |
[17] |
εἴη,
βασιλέως
δ´
οὐδὲν
ἐγκώμιον.
|
~(Ἐπειδὴ |
δ´
εἰς
τὸ
πολεμεῖν
ἔρρεπε |
[8] |
ἀλλ´
οὔτε
γράψας
οὔτ´
ἄγραφα
|
κομιδῇ |
λέγειν
ὡμολόγει,
(καὶ
μέντοι
δημοτικὸν |
[30] |
Καλαυρείᾳ,
μέλλοντα
τὸ
φάρμακον
προσφέρεσθαι,
|
κομιδῇ
|
φλυαροῦσι.
~(Μικρῷ
δὲ
πρόσθεν
ἢ |
[4] |
ἢ
πρὸς
τὸν
τρόπον
ὡς
|
θηριώδη |
καὶ
πικρὸν
ἐτέθη·
τὸν
γὰρ |
[20] |
Πυθέας
αἰσχυνθείς,
ἐπιγεγραμμένης
γράμμασι
χρυσοῖς·
|
ἀγαθῇ |
τύχῃ.
(Παραυτίκα
μὲν
οὖν
ἐπὶ |
[22] |
καὶ
τὰ
οἰκεῖα
πράγματα
καὶ
|
πάθη |
τοῖς
δημοσίοις
ἐπανέχοντα
τηρεῖν
τὸ |
[4] |
τρόπον
ὡς
θηριώδη
καὶ
πικρὸν
|
ἐτέθη· |
τὸν
γὰρ
ὄφιν
ἔνιοι
τῶν
|
[4] |
πεντεκαίδεκα
ταλάντων)
ὑπὸ
τῶν
ἐπιτρόπων
|
ἠδικήθη, |
τὰ
μὲν
νοσφισαμένων,
τὰ
δ´
|
[7] |
τὸ
βῆμα,
παρορᾶται
δ´
αὐτός,
|
(ἀληθῆ |
λέγεις,
ὦ
Δημόσθενες"
φάναι
τὸν |
[24] |
δ´
Ἄγιδι
τῷ
Σπαρτιάτῃ
βραχέα
|
συνεκινήθη |
πάλιν,
εἶτ´
ἔπτηξε,
τῶν
μὲν |
[6] |
κατευτυχήσας
ἐκπρᾶξαι
μὲν
οὐδὲ
πολλοστὸν
|
ἠδυνήθη |
μέρος
τῶν
πατρῴων,
τόλμαν
δὲ |
[22] |
ἀγεννὴς
καὶ
μαλακός,
εἰ
τὰ
|
πένθη |
καὶ
τοὺς
ὀδυρμοὺς
ἡμέρου
καὶ |
[31] |
ὁ
ἄνθρωπος
ἐπανελθὼν
ἀνεῦρε,
καὶ
|
διεδόθη |
λόγος
ὑπὲρ
τούτου,
πολλοὶ
τῶν |
[12] |
καὶ
περίβλεπτος
ὑπὸ
τῶν
λόγων
|
ἤρθη |
καὶ
τῆς
παρρησίας,
ὥστε
θαυμάζεσθαι
|
[11] |
Ἀθηνᾶ
πρώην
ἐν
Κολλυτῷ
μοιχεύουσα
|
ἐλήφθη. |
(πρὸς
δὲ
τὸν
κλέπτην
ὃς |
[27] |
Παιανιεύς,
ἀνεψιὸς
ὢν
Δημοσθένους,
εἰσήνεγκεν·
|
ἐπέμφθη |
δὲ
τριήρης
ἐπ´
αὐτὸν
εἰς |
[31] |
αἰσχρῶς,
ὑπὸ
τούτων
ἐξολούμενον
δικαίως,
|
ἐπαχθῆ |
μὲν
ὄντα
καὶ
πρότερον
αὐτοῖς, |
[24] |
πεσόντος
καὶ
τῶν
Λακεδαιμονίων
συντριβέντων.
|
(εἰσήχθη
|
δὲ
τότε
καὶ
ἡ
περὶ |
[30] |
πυνθανομένων
τῶν
περὶ
τὸν
Ἀρχίαν,
|
φαίη |
πολὺν
εἶναι
χρόνον
ἐξ
οὗ |
[9] |
δ´
οὐδέποτε
Δημάδῃ.
~(Πόθεν
οὖν,
|
φαίη |
τις
ἄν,
ὁ
Αἰσχίνης
πρὸς
|
[16] |
δὲ
γυναικός,
τὸ
δὲ
σπογγιᾶς
|
εἴη, |
βασιλέως
δ´
οὐδὲν
ἐγκώμιον.
~(Ἐπειδὴ |
[19] |
ὑπὸ
γραμμάτων
τινῶν
διασημαινόμενον
ὡς
|
εἴη |
Θερμώδων,
ἐν
ταῖς
ἀγκάλαις
Ἀμαζόνα |
[2] |
διαπυνθανόμενος,
μηδενὸς
τῶν
ἀναγκαίων
ἐνδεὲς
|
ἀποδιδοίη |
τὸ
ἔργον.
(ἡμεῖς
δὲ
μικρὰν |
[30] |
πολὺν
εἶναι
χρόνον
ἐξ
οὗ
|
φοροίη |
τὸν
ἀπόδεσμον
ἐκεῖνον
ὁ
Δημοσθένης |
[3] |
ἡδίων
ἢ
δεινότερος
εἰπεῖν,
ἐάσομεν.
|
(κακὴ" |
γὰρ
ὥς
φησιν
ὁ
Ἴων |
[27] |
ἔχειν
νομίζομεν,
οὕτω
καὶ
πόλιν
|
ἀνάγκη |
νοσεῖν
εἰς
ἣν
Ἀθηναίων
πρεσβεία |
[31] |
ἀπολαύσαντα
μισουμένης
δόξης
ἡ
Δημοσθένους
|
δίκη |
κατήγαγεν
εἰς
Μακεδονίαν,
οὓς
ἐκολάκευσεν |
[5] |
καὶ
τῶν
παιδαγωγῶν
συντιθεμένων
τῇ
|
δίκῃ |
παρατυχεῖν,
ἔπεισε
τὸν
ἑαυτοῦ
παιδαγωγὸν
|
[20] |
(Παραυτίκα
μὲν
οὖν
ἐπὶ
τῇ
|
νίκῃ |
διὰ
τὴν
χαρὰν
ὁ
Φίλιππος
|
[1] |
μὲν
γράψας
τὸ
ἐπὶ
τῇ
|
νίκῃ |
τῆς
Ὀλυμπίασιν
ἱπποδρομίας
εἰς
Ἀλκιβιάδην |
[25] |
ἰδὼν
αὐτὸν
ὁ
Ἅρπαλος
ἡσθέντα
|
βαρβαρικῇ |
κύλικι
καὶ
καταμανθάνοντα
τὴν
τορείαν |
[1] |
ἄν
ποτε
δύνασθαι
δίκαιον
καὶ
|
αὐτάρκη |
καὶ
νοῦν
ἔχοντα
καὶ
μεγαλόψυχον |
[30] |
τὸ
καταπινόμενον·
ἡ
δ´
ὑπηρετοῦσα
|
παιδίσκη, |
πυνθανομένων
τῶν
περὶ
τὸν
Ἀρχίαν, |
[5] |
μέλλοντος,
ἦν
προσδοκία
τῆς
δίκης
|
μεγάλη |
διά
τε
τὴν
τοῦ
ῥήτορος |
[31] |
δι´
ἀλλήλων,
καὶ
παραπέφυκεν
οὐ
|
μεγάλη
|
πλάτανος.
ἀπὸ
ταύτης
πολλὰ
τῶν |
[23] |
δὲ
μεγάλου
τοὺς
Ἀθηναίους
περιεστῶτος,
|
ἀπεστάλη |
μὲν
ὁ
Δημοσθένης
αἱρεθεὶς
μεθ´
|
[18] |
εἰώθει
ταῖς
ἐλπίσι
τὸν
δῆμον,
|
ἀπεστάλη |
πρεσβευτὴς
μεθ´
ἑτέρων
εἰς
Θήβας. |
[2] |
εὐχερής,
ἀλλ´
οἷστισι
πλείων
τε
|
σχολὴ |
καὶ
τὰ
τῆς
ὥρας
ἔτι |
[5] |
τὸν
ὡρισμένον
μισθὸν
Ἰσοκράτει
τελέσαι
|
μὴ |
δυνάμενος
τὰς
δέκα
μνᾶς
διὰ |
[17] |
τὰ
πράγματα,
τοῦ
μὲν
Φιλίππου
|
μὴ |
δυναμένου
τὴν
ἡσυχίαν
ἄγειν,
τῶν
|
[11] |
ὑμεῖς
δ´
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
|
μὴ |
θαυμάζετε
τὰς
γινομένας
κλοπάς,
ὅταν |
[14] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι
συμβούλῳ
μέν,
κἂν
|
μὴ |
θέλητε,
χρήσεσθε·
συκοφάντῃ
δ´
οὐδ´
|
[9] |
πέπαιχεν,
ἣν
Ἀθηναίοις
Δημοσθένης
συνεβούλευε
|
μὴ |
λαμβάνειν,
ἀλλ´
ἀπολαμβάνειν
παρὰ
Φιλίππου, |
[25] |
πόλεως
τὸν
Ἅρπαλον,
δεδιότες
δὲ
|
μὴ |
λόγον
ἀπαιτῶνται
τῶν
χρημάτων
ἃ |
[13] |
καὶ
τὸν
βίον
ἐπὶ
τῷ
|
μὴ
|
μεταβαλέσθαι
προέμενος.
(οὐ
γάρ
ὡς |
[13] |
οὐ
μόνον
ἐν
τῷ
βίῳ
|
μὴ |
μεταβαλόμενος,
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
βίον |
[24] |
πέμπτον
μέρος
τῶν
ψήφων
Αἰσχίνην
|
μὴ |
μεταλαβεῖν.
(ἐκεῖνος
μὲν
οὖν
εὐθὺς |
[21] |
κοσμεῖν
τὸν
σύμβουλον
ἐπιδεικνύμενος
τὸ
|
μὴ |
μεταμέλεσθαι
τοῖς
βεβουλευμένοις.
(τὸν
μὲν |
[2] |
μὲν
οἰκοῦντες
πόλιν,
καὶ
ἵνα
|
μὴ |
μικροτέρα
γένηται
φιλοχωροῦντες,
ἐν
δὲ |
[18] |
πρὸς
τὸ
μέλλον,
ὑπηρετεῖν
δὲ
|
μὴ |
μόνον
τοὺς
στρατηγοὺς
τῷ
Δημοσθένει, |
[9] |
τοῦτο
παραλαβὼν
Δημοσθένης"
(ἐκτὸς
εἰ
|
μὴ |
νὴ
Δία
πρὸς
τὸν
ὑπὲρ |
[8] |
πολλάκις
τοῦ
δήμου
καλοῦντος
ὀνομαστὶ
|
μὴ |
παρελθεῖν,
εἰ
μὴ
τύχοι
πεφροντικὼς |
[22] |
τούτων,
εἰ
δεῖ
τὸν
ἀτυχήσαντα
|
μὴ |
περιορᾶν
ἀπαρηγόρητον
ἐν
τῷ
πάθει |
[9] |
τοῦ
Περικλέους
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
μὴ |
πρὸς
αὑτὸν
ἡγήσασθαι,
τὸ
δὲ |
[8] |
σημεῖον
εἶναι
μέγα
καὶ
τὸ
|
μὴ |
ῥᾳδίως
ἀκοῦσαί
τινα
Δημοσθένους
ἐπὶ |
[9] |
τὸν
σχηματισμὸν
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
|
μὴ |
ταχέως
μηδὲ
περὶ
παντὸς
ἐκ |
[25] |
συνεβούλευε
τὸν
Ἅρπαλον
καὶ
φυλάττεσθαι,
|
μὴ |
τὴν
πόλιν
ἐμβάλωσιν
εἰς
πόλεμον |
[8] |
καλοῦντος
ὀνομαστὶ
μὴ
παρελθεῖν,
εἰ
|
μὴ |
τύχοι
πεφροντικὼς
καὶ
παρεσκευασμένος.
(εἰς |
[26] |
ἅμα
δὲ
θαρρεῖν
παρεκάλουν
καὶ
|
μὴ |
φέρειν
ἀνιαρῶς
τὸ
συμβεβηκός,
ἔτι |
[22] |
πολίτην,
πεσόντος
δ´
ὑφ´
ἑτέρου
|
μὴ |
φέρειν
τὴν
χαρὰν
μετρίως,
ἀλλ´ |
[14] |
δι´
ἀνδρείαν
καὶ
δικαιοσύνην
οὐδὲν
|
οὐδαμῇ |
χείρων
ἔδοξεν
Ἐφιάλτου
καὶ
Ἀριστείδου |
[30] |
οὐχ
ὑπὸ
φαρμάκου,
θεῶν
δὲ
|
τιμῇ |
καὶ
προνοίᾳ
τῆς
Μακεδόνων
ὠμότητος |
[30] |
βάσει
τοῦ
ἀνδριάντος·
εἴπερ
ἴσην
|
γνώμῃ |
ῥώμην
Δημόσθενες
ἔσχες,
οὔποτ´
ἂν |
[2] |
μικροτέρα
γένηται
φιλοχωροῦντες,
ἐν
δὲ
|
Ῥώμῃ |
καὶ
ταῖς
περὶ
τὴν
Ἰταλίαν |
[9] |
παραλαβὼν
Δημοσθένης"
(ἐκτὸς
εἰ
μὴ
|
νὴ |
Δία
πρὸς
τὸν
ὑπὲρ
Ἁλοννήσου |
[16] |
δυνατώτατον
καὶ
κάλλιστον
ὀφθῆναι
καὶ
|
νὴ |
Δία
συμπιεῖν
ἱκανώτατον,
ἠναγκάζετο
βασκαίνων
|
[11] |
βοῶντος
ἐγὼ
Δημόσθενες
οὐδὲν
πέπονθα;
|
νὴ |
Δία"
φάναι,
νῦν
ἀκούω
φωνὴν |
[18] |
(οὕτω
δὲ
μέγα
καὶ
λαμπρὸν
|
ἐφάνη
|
τὸ
τοῦ
ῥήτορος
ἔργον,
ὥστε |
[5] |
τὰς
Ἀλκιδάμαντος
κρύφα
λαβόντα
τὸν
|
Δημοσθένη |
καταμαθεῖν.
~(Ὡς
δ´
οὖν
ἐν |
[5] |
ἐντυχεῖν,
ἐν
οἷς
ἐγέγραπτο
τὸν
|
Δημοσθένη |
συνεσχολακέναι
Πλάτωνι
καὶ
πλεῖστον
εἰς |
[24] |
εὐγένειαν,
οἳ
τοῖς
ἐλαύνουσι
τὸν
|
Δημοσθένη |
τότε
πλεῖστον
δυναμένοις
καὶ
μακεδονίζουσιν |
[27] |
Ἀθηναίων
πρεσβεία
παραγίνεται·
τὸν
δὲ
|
Δημοσθένη |
τρέψαι
τὸ
παράδειγμα,
φήσαντα
καὶ |
[3] |
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων,
ἅμα
δὲ
|
παυσαμένῃ
|
τῇ
τῶν
πολιτῶν
ἐλευθερίᾳ
τὸν |
[8] |
εὐφυὴς
ὤν,
ἀλλ´
ἐκ
πόνου
|
συγκειμένῃ |
δεινότητι
καὶ
δυνάμει
χρώμενος,
ἐδόκει
|
[24] |
ὕστερον
ἔτεσι
δέκα
ἐπ´
Ἀριστοφῶντος,
|
γενομένη |
δ´
ὡς
οὐδεμία
τῶν
δημοσίων |
[17] |
τὸ
μέλλον,
καὶ
συνισταμένων
κατ´
|
ἔθνη |
καὶ
πόλεις
Εὐβοέων,
Ἀχαιῶν,
Κορινθίων, |
[26] |
δὲ
τὴν
φυγὴν
μαλακῶς,
ἐν
|
Αἰγίνῃ |
καὶ
Τροιζῆνι
καθήμενος
τὰ
πολλὰ |
[28] |
τοῦ
Φαληρέως
ἀδελφὸν
Ἱμεραῖον,
ἐν
|
Αἰγίνῃ |
καταφυγόντας
ἐπὶ
τὸ
Αἰάκειον,
ἔπεμψεν |
[26] |
ἐξετάσαι
τὸ
πρᾶγμα
καὶ
τοὺς
|
ἐκείνῃ |
δόξαντας
ἀδικεῖν
δοῦναι
δίκην.
(ἐν |
[3] |
τοῖς
τρόποις
ἢ
τοῖς
πράγμασιν
|
ἐκείνη |
τοὺς
ἄνδρας
ὁμοιοτέρους
ἀπείργασται.
λεκτέον |
[26] |
καὶ
παραδοθεὶς
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον,
|
αἰσχύνῃ |
τῆς
αἰτίας
φησὶ
καὶ
δι´ |
[28] |
Αἰγινήτην
Πῶλον
τὸν
ὑπερβαλόντα
τῇ
|
τέχνῃ
|
πάντας
ἐκείνου
γεγονέναι
μαθητὴν
ἱστοροῦσιν. |
[5] |
δύναμιν,
ἀνθοῦντος
τότε
μάλιστα
τῇ
|
δόξῃ, |
καὶ
διὰ
τὴν
πρᾶξιν
οὖσαν |
[2] |
μνήμης
ἐπιφανεστέραν
εἴληφε
πίστιν,
ὑπολαμβάνων
|
ἀκοῇ |
καὶ
διαπυνθανόμενος,
μηδενὸς
τῶν
ἀναγκαίων |
[18] |
βῆμα
μηδ´
ἔχοντος
ὅ
τι
|
χρὴ |
λέγειν,
ἀλλ´
ἀπορίας
οὔσης
ἐν |
[30] |
τὸ
ἐπίγραμμα
τὸ
θρυλούμενον
ἐπιγραφῆναι
|
τῇ |
βάσει
τοῦ
ἀνδριάντος·
εἴπερ
ἴσην |
[13] |
μὲν
αὐτὸς
τἀναντία
πολλάκις
εἰρηκέναι,
|
τῇ |
δὲ
πόλει
μηδέποτε,
καὶ
Μελάνωπος |
[5] |
διδασκάλων
καὶ
τῶν
παιδαγωγῶν
συντιθεμένων
|
τῇ |
δίκῃ
παρατυχεῖν,
ἔπεισε
τὸν
ἑαυτοῦ |
[5] |
ῥήτορος
δύναμιν,
ἀνθοῦντος
τότε
μάλιστα
|
τῇ |
δόξῃ,
καὶ
διὰ
τὴν
πρᾶξιν |
[12] |
παρρησίας,
ὥστε
θαυμάζεσθαι
μὲν
ἐν
|
τῇ |
Ἑλλάδι,
θεραπεύεσθαι
δ´
ὑπὸ
τοῦ |
[30] |
τῶν
Θεσμοφορίων
ἡμέραν
ἄγουσαι
παρὰ
|
τῇ |
θεῷ
νηστεύουσιν
αἱ
γυναῖκες.
Τούτῳ |
[27] |
τὸν
νόμον.
εἰωθότες
γὰρ
ἐν
|
τῇ |
θυσίᾳ
τοῦ
Διὸς
τοῦ
Σωτῆρος |
[11] |
δ´
οἱ
Δημοσθένους
λόγοι
πολὺ
|
τῇ |
κατασκευῇ
καὶ
δυνάμει
διαφέρουσιν.
(οἱ |
[20] |
ἦν
ἀνὴρ
ἀγαθός·
ἐν
δὲ
|
τῇ |
μάχῃ
καλὸν
οὐδὲν
οὐδ´
ὁμολογούμενον |
[1] |
δεῖ
καὶ
βιοῦν
ἐλλείπομεν,
τοῦτο
|
τῇ |
μικρότητι
τῆς
πατρίδος,
ἀλλ´
αὑτοῖς |
[20] |
τύχῃ.
(Παραυτίκα
μὲν
οὖν
ἐπὶ
|
τῇ |
νίκῃ
διὰ
τὴν
χαρὰν
ὁ |
[1] |
~(Ὁ
μὲν
γράψας
τὸ
ἐπὶ
|
τῇ |
νίκῃ
τῆς
Ὀλυμπίασιν
ἱπποδρομίας
εἰς |
[13] |
καὶ
τοῦ
πρέποντος,
ὡς
εἴγε
|
τῇ |
περὶ
τὰς
ὑποθέσεις
αὐτοῦ
φιλοτιμίᾳ
|
[21] |
ἀνεθάρρησε
Φιλίππου
τελευτήσαντος.
(ἐτελεύτησε
δὲ
|
τῇ |
περὶ
Χαιρώνειαν
εὐτυχίᾳ
χρόνον
οὐ |
[22] |
ταῖς
γυναιξὶν
ὁ
Δημοσθένης,
ἃ
|
τῇ |
πόλει
συμφέρειν
ᾤετο,
ταῦτ´
ἔπραττεν, |
[13] |
μερίδα
καὶ
τάξιν
αὑτὸν
ἐν
|
τῇ |
πολιτείᾳ
κατέστησε,
ταύτην
ἄχρι
τέλους |
[13] |
ὡς
Δημάδης
ἀπολογούμενος
τὴν
ἐν
|
τῇ |
πολιτείᾳ
μεταβολὴν
ἔλεγεν,
αὑτῷ
μὲν |
[12] |
μηδέπω
δ´
ἔχων
ἰσχὺν
ἐν
|
τῇ |
πολιτείᾳ
μηδὲ
δόξαν.
(ὃ
καὶ |
[26] |
εὐγνώμονας
οὐδ´
ὁμολογουμένας
τοῖς
ἐν
|
τῇ |
πολιτείᾳ
νεανιεύμασιν
ἀπομνημονεύεσθαι.
(λέγεται
γὰρ |
[3] |
τὸ
φιλότιμον
καὶ
φιλελεύθερον
ἐν
|
τῇ |
πολιτείᾳ,
πρὸς
δὲ
κινδύνους
καὶ |
[15] |
κατ´
Ἀριστοκράτους
ἑτέροις
ἐγράφησαν,
οὔπω
|
τῇ |
πολιτείᾳ
προσεληλυθότος
αὐτοῦ·
δοκεῖ
γὰρ |
[17] |
Δημοσθένει
τῶν
ἀγώνων,
Θηβαίους
προσαγαγέσθαι
|
τῇ |
συμμαχίᾳ,
χώραν
τε
σύνορον
τῆς |
[28] |
τὸν
Αἰγινήτην
Πῶλον
τὸν
ὑπερβαλόντα
|
τῇ |
τέχνῃ
πάντας
ἐκείνου
γεγονέναι
μαθητὴν |
[3] |
εἰ
γένοιτο
τῇ
φύσει
καὶ
|
τῇ |
τύχῃ
καθάπερ
τεχνίταις
ἅμιλλα,
χαλεπῶς |
[9] |
τῷ
καιρῷ
δόξαν,
οὐδ´
ἐπὶ
|
τῇ |
τύχῃ
πολλάκις
ἑκὼν
εἶναι
ποιεῖσθαι |
[13] |
τὰς
ὑποθέσεις
αὐτοῦ
φιλοτιμίᾳ
καὶ
|
τῇ |
τῶν
λόγων
εὐγενείᾳ
παρῆν
ἀνδρεία |
[3] |
τῶν
πολεμίων,
ἅμα
δὲ
παυσαμένῃ
|
τῇ |
τῶν
πολιτῶν
ἐλευθερίᾳ
τὸν
βίον |
[23] |
τοῦ
βασιλέως
ὑπὲρ
αὐτῶν,
εἴτε
|
τῇ |
φιλίᾳ
πιστεύων,
εἴτε
προσδοκῶν
μεστὸν |
[23] |
συνίσταντο,
καὶ
Θηβαῖοι
μὲν
ἐπέθεντο
|
τῇ
|
φρουρᾷ
καὶ
πολλοὺς
ἀνεῖλον,
ὅπλα |
[3] |
βίον
συγκαταστρέψαντας·
(ὥστ´
εἰ
γένοιτο
|
τῇ |
φύσει
καὶ
τῇ
τύχῃ
καθάπερ
|
[10] |
τόν
γε
Δημάδην
πάντες
ὡμολόγουν
|
τῇ |
φύσει
χρώμενον
ἀνίκητον
εἶναι
καὶ |
[24] |
Δημοσθένης.
κινουμένῳ
δ´
Ἄγιδι
τῷ
|
Σπαρτιάτῃ |
βραχέα
συνεκινήθη
πάλιν,
εἶτ´
ἔπτηξε, |
[10] |
εἰπεῖν
Φωκίωνα·
πλεῖστον
γὰρ
ἐν
|
βραχυτάτῃ |
λέξει
νοῦν
ἐκφέρειν.
(καὶ
μέντοι |
[12] |
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
τριάκοντα
γεγονὼς
|
ἔτη, |
μηδέπω
δ´
ἔχων
ἰσχὺν
ἐν |
[15] |
γὰρ
δυεῖν
ἢ
τριῶν
δέοντα
|
ἔτη |
τριάκοντα
γεγονὼς
ἐξενεγκεῖν
τοὺς
λόγους |
[2] |
ἀτερπές·
ἡ
δὲ
πρὸς
τοῦτο
|
μελέτη |
καὶ
ἄσκησις
οὐκ
εὐχερής,
ἀλλ´ |
[5] |
δ´
Ἰσαίῳ
πρὸς
τὸν
λόγον
|
ὑφηγητῇ, |
καίπερ
Ἰσοκράτους
τότε
σχολάζοντος,
εἴθ´ |
[30] |
καταστρέψαντα
καὶ
ἀλύπως.
(κατέστρεψε
δ´
|
ἕκτῃ |
ἐπὶ
δέκα
τοῦ
Πυανεψιῶνος
μηνός, |
[14] |
μέν,
κἂν
μὴ
θέλητε,
χρήσεσθε·
|
συκοφάντῃ |
δ´
οὐδ´
ἂν
θέλητε.
(σφόδρα |
[13] |
εἰρήκασιν.
~(Ὅθεν
οὐκ
οἶδ´
ὅπως
|
παρέστη |
Θεοπόμπῳ
λέγειν,
αὐτὸν
ἀβέβαιον
τῷ |
[11] |
Δημοσθένης;
ἡ
ὗς
τὴν
Ἀθηνᾶν"
|
αὕτη" |
εἶπεν
ἡ
Ἀθηνᾶ
πρώην
ἐν |
[3] |
ἅμιλλα,
χαλεπῶς
ἂν
διακριθῆναι,
πότερον
|
αὕτη
|
τοῖς
τρόποις
ἢ
τοῖς
πράγμασιν |
[4] |
καὶ
ἀργαλέων.
καὶ
ταῦτα
μὲν
|
ταύτῃ
|
κατὰ
Πλάτωνα.
~(Τῆς
δὲ
πρὸς |
[11] |
οἱ
Δημοσθένους
λόγοι
πολὺ
τῇ
|
κατασκευῇ |
καὶ
δυνάμει
διαφέρουσιν.
(οἱ
μὲν |
[24] |
καὶ
ἡ
περὶ
τοῦ
στεφάνου
|
γραφὴ |
κατὰ
Κτησιφῶντος,
γραφεῖσα
μὲν
ἐπὶ |
[29] |
μετ´
ὀργῆς
τοῦ
Ἀρχίου
νῦν"
|
ἔφη
|
λέγεις
τὰ
ἐκ
τοῦ
Μακεδονικοῦ |
[13] |
αὖθις
ὑπὲρ
Δημητρίου
πολιτευόμενος,
οὐκ
|
ἔφη |
τἀναντία
λέγειν,
ἀεὶ
γὰρ
εἶναι
|
[23] |
μονόλυκον
προσηγόρευσεν.
(ἔτι
δ´
ὥσπερ"
|
ἔφη |
τοὺς
ἐμπόρους
ὁρῶμεν,
ὅταν
ἐν |
[6] |
πρὸς
τοὺς
ἀγῶνας
ἐξαρτυόμενος,
ἀλλὰ
|
τρυφῇ |
περιορῶν
μαραινόμενον.
~(Πάλιν
δέ
ποτέ |
[20] |
ἀνὴρ
ἀγαθός·
ἐν
δὲ
τῇ
|
μάχῃ |
καλὸν
οὐδὲν
οὐδ´
ὁμολογούμενον
ἔργον |
[28] |
Μεταγειτνιῶνος
μὲν
ἡ
περὶ
Κραννῶνα
|
μάχη |
συνέπεσε,
Βοηδρομιῶνος
δὲ
παρῆλθεν
εἰς |
[19] |
Θεόπομπος,
ἀλλὰ
καὶ
πάνυ
προσηκόντως.
|
~(Τύχη |
δέ
τις
ἔοικε
δαιμόνιος
ἢ |
[3] |
γένοιτο
τῇ
φύσει
καὶ
τῇ
|
τύχῃ |
καθάπερ
τεχνίταις
ἅμιλλα,
χαλεπῶς
ἂν |
[20] |
αἰσχυνθείς,
ἐπιγεγραμμένης
γράμμασι
χρυσοῖς·
ἀγαθῇ
|
τύχῃ. |
(Παραυτίκα
μὲν
οὖν
ἐπὶ
τῇ |
[9] |
καιρῷ
δόξαν,
οὐδ´
ἐπὶ
τῇ
|
τύχῃ |
πολλάκις
ἑκὼν
εἶναι
ποιεῖσθαι
τὴν |